บอกปัด, บอกเปิด หมายถึง ก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
ก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
(ปาก) ก. แสดงกิริยาท่าทีหรือคําพูดให้รู้ว่ามีลักษณะนิสัยใจคอหรือชาติตระกูลเป็นอย่างไรเป็นต้น.
(สํา) ก. บอกกล่าวให้รู้.
(โบ) ก. บอกข้อปฏิบัติที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา เมื่อทําวัตรเย็นเสร็จแล้ว.
ก. ประกาศไม่รับผิดชอบหรือตัดขาดไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูอีกต่อไป.
ก. เตือนสติให้ระลึกถึงคุณพระในขณะใกล้จะตาย.
(สํา) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีอยู่แล้ว, สอนหนังสือสังฆราช ก็ว่า.